Nieuws
David Onnekink houdt hoofdlezing bij oprichting NatuurGetrouw
Woensdag 20 november 2024
“Bewogenheid met de gebrokenheid van de schepping en eerbied en zorg voor de schepping zijn diep geworteld in de gereformeerde traditie.” Dat betoogde hoogleraar David Onnekink tijdens de officiële oprichtingsvergadering van de vereniging NatuurGetrouw, het reformatorische netwerk van christenen met hart voor de natuur, op woensdagavond 20 november in Driestar Educatief in Gouda. De oprichtingsbijeenkomst werd bezocht door zo’n zestig personen.
beeld André van Reenen
Rentmeesterschap?
‘Met elkaar verbonden door eerbied voor Gods scheppingswerk’. Dat is de doelstelling van de nieuwe vereniging. Ons inzetten voor een zorgzame omgang met de natuur in een gebroken wereld. Wie het daarover heeft, noemt dan al snel de term ‘rentmeesterschap over de aarde’. David Onnekink, hoogleraar Christelijk Ecologisch Denken aan de Theologische Universiteit Utrecht, zette daar in zijn lezing kritische vraagtekens bij.
Geld en talenten
“Het begrip ‘rentmeesterschap’ heeft geen oude, reformatorische wortels. Dat wij rentmeester moeten zijn over onze aarde is een verzonnen traditie. Iets waarvan bijna alle mensen denken dat het heel oud is, terwijl het dat niet is.” Onnekink baseert zich daarbij op heel veel onderzoek. “Rentmeesterschap wordt in de meeste gevallen in verband gebracht met geld of met aan de mens gegeven talenten. Pas sinds de jaren ’70 van de 20e eeuw nam de term een vlucht. Sinds die tijd wordt het begrip in verband gebracht met de schepping.”
Scheppingszorg
De term ‘scheppingszorg’ dekt dan ook veel meer de lading van het netwerk NatuurGetrouw. David Onnekink liet zien dat bewogenheid met de gebrokenheid van de schepping en eerbied en zorg voor die schepping wel degelijk diepgeworteld zijn in de gereformeerd traditie. Precies dat is wat het netwerk NatuurGetrouw bezighoudt en wat ook de Martine Vonkstichting bezighoudt.
Sterfdag Martine Vonk
14 november 2024
Vandaag is het vijf jaar geleden dat Martine Vonk overleed. Velen zullen nog aan haar denken. Niet alleen wij van de Martine Vonk Stichting die – in haar voetsporen – het christelijk ecologisch denken willen bevorderen, maar ook heel veel anderen. Hoe zou zij reageren op alle verontrustende ontwikkelingen in Nederland en wereldwijd? In dit kader is het nog steeds relevant wat zij in het voorjaar van 2019 zei tijdens haar Groenlezing in opdracht van het wetenschappelijk bureau van de ChristenUnie:
“Als we steeds weer teruggaan naar de verwondering, beseffen we wat het betekent dat we verbonden zijn met anderen en met de aarde. Verwondering geeft ruimte en betekenis aan begrippen als liefde en hoop. Het is een voorwaarde om de focus te kunnen verschuiven van kwantiteit naar kwaliteit.
Als je een gedeelde visie kunt formuleren die daarop is gestoeld, zal deze veel langer standhouden. Als beleid op korte termijn minder gunstig lijkt te zijn, of economische offers lijkt te vragen, helpt verwondering om te verwijzen naar de visie op de langere termijn. Het is een kunst om steeds weer in en uit te zoomen, om mensen mee te krijgen in het grotere beeld en daarmee te overtuigen waarom stappen in het nu nodig zijn.
Wat die visie voor mij is, is wel helder. Dat is het zoeken naar kwaliteit van leven voor mens, natuur, de hele aarde. Dat betekent radicaal kiezen voor beperking van consumptie, duurzame productiewijzen, eerlijke handel, beprijzen van alle kosten, het serieus meenemen van natuurwaarden en een veel grotere nadruk op immateriële waarden.”
Haar nagedachtenis zij ons tot zegen!
Lees ook het artikel in het Nederlands Dagblad van Theanne Boer en David Onnekink.
Nieuwsbrieven
Over enige tijd hopen we hier de nieuwsbrieven te tonen die we in de achterliggende tijd hebben verstuurd.